ปัญหาวินัยมุข นักธรรมชั้นตรี กัณฑ์ที่ ๓ - ๔ อบรมก่อนสอบธรรมสนามหลวง ณ วัดพระธรรมกาย

๑.         ๑.๑      อาทิพรหมจริยากาสิกขา  คืออะไร ?  ๒๕๓๘

            ๑.๒     อภิสมาจาริกาสิกขา  คืออะไร ? ๒๕๓๘

๒.        ๒.๑     ภิกษุฆ่าสัตว์ให้ตายเป็นอาบัติอะไร ? ๒๕๔๔

            ๒.๒    ภิกษุพยายามจะฆ่าตนเองเป็นอาบัติอะไร ? ๒๕๔๔

๓.        ๓.๑      อุตตริมนุสสธรรมคืออะไร  มีอะไรบ้าง ? ๒๕๔๓

            ๓.๒     ปาราชิก ๔ ข้อไหนเป็นสจิตตกะ  ข้อไหนเป็นอจิตตกะ  ทำไมเป็นเช่นนั้น ? ๒๕๔๓

๔.        ๔.๑      ภิกษุทำอะไรบ้าง  จึงขาดจากความเป็นภิกษุ  ภายหลังกลับอุปสมบทอีกได้

หรือไม่ ? ๒๕๔๒

            ๔.๒     ปาราชิกนั้นต้องล่วงละเมิดทั้ง ๔ ข้อ  หรือเพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง  จึงเป็น

ปาราชิก  จงแถลงมาดู ? ๒๕๔๒

๕.        ๕.๑     ภิกษุพูดอวดอุตตริมนุสสธรรมอย่างไร  จึงต้องอาบัติ ? ๒๕๔๑

            ๕.๒    ปาราชิก ๔ สิกขาบท สิกขาบทไหนเป็นสาณัตติกะ อนาณัตติกะ ? ๒๕๔๑

๖.         ๖.๑      ทรัพย์ที่กล่าวไว้ในคัมภีร์วิภังค์  เมื่อรวมแล้วมีกี่ประเภท  อะไรบ้าง ?  ๒๕๓๙

            ๖.๒     ภิกษุที่ต้องอาบัติเพราะทรัพย์ของตนเองนั้นมีหรือไม่  จงชี้แจง ? ๒๕๓๙

๗.        ๗.๑     จงบอกสิกขาบทที่ ๑ และที่ ๒ แห่งปาราชิกมาให้ดู ? ๒๕๔๓

            ๗.๒    จงบอกสิกขาบทที่ ๓ และที่ ๔ แห่งปาราชิกมาให้ดู ? ๒๕๔๓

๘.        ๘.๑      ภิกษุต้องอาบัติปาราชิกแล้ว  มีผลอย่างไร ? ๒๕๓๘

            ๘.๒     ภิกษุถูกข่มขืนต้องอาบัติอะไร ? ๒๕๓๘

๙.         ๙.๑      คำว่า  ลักสับ  หมายความว่าอย่างไร ? ๒๕๓๘

            ๙.๒     อาการที่ไม่เป็น อทินนาทานมี ๔ คืออะไรบ้าง ?  ๒๕๓๖

๑๐.      ๑๐.๑    ทรัพย์ราคา ๕ มาสก  เทียบเท่าราคาทองคำหนักกี่เมล็ดข้าวเปลือก ? ๒๕๓๖

            ๑๐.๒   จงอ้างสิกขาบทที่บัญญัติไว้ไม่ให้โหดร้าย  และใจความข้อนั้นมีว่าอย่างไร ? ๒๕๔๑

เฉลยวินัยมุข  นักธรรมชั้นตรี

กัณฑ์ที่  ๓ - ๔

อบรมก่อนสอบธรรมสนามหลวง  ณ  วัดพระธรรมกาย

*************************************

๑.         ๑.๑      อาทิพรหมจริยกาสิกขา  คือ ข้อศึกษาอันเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์

            ๑.๒     อภิสมาจาริกาสิกขา คือ ข้อศึกษาเนื่องด้วยอภิสมาจารคือมารยาทอันดีงาม

๒.        ๒.๑     ถ้าเป็นสัตว์มนุษย์  เป็นอาบัติปาราชิก  สัตว์ที่เรียกว่า  อมนุษย์  เช่น ยักษ์ 

เปรต  และสัตว์ดิรัจฉานมีฤทธิ์  จำแลงกายเป็นมนุษย์ได้  เป็นอาบัติถุลลัจจัย 

ดิรัจฉานทั่วไป  เป็นอาบัติปาจิตตีย์

            ๒.๒    ภิกษุพยายามจะฆ่าตัวเองเป็นอาบัติทุกกฏ

๓.        ๓.๑      อุตตริมนุสสธรรม  คือธรรมอันยิ่งของมนุษย์  หรือคุณอย่างยวดยิ่งของ

มนุษย์  มีฌาน  วิโมกข์  สมาธิ  สมาบัติ  มรรค  ผล  นิพพาน

            ๓.๒     ปาราชิกทั้ง ๔ ข้อ  เป็นสจิตตกะ  ที่เป็นเช่นนั้น  เพราะต้องด้วยจงใจเกิดขึ้น

โดยมีเจตนาเป็นสมุฏฐาน

๔.        ๔.๑      ภิกษุทำอย่างนี้  คือ เสพเมถุน ๑ ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของมิได้ให้มีราคา ๕

มาสก ๑   แกล้งฆ่ามนุษย์ให้ตาย ๑   อวดอุตตริมนุสสธรรมที่ไม่มีในตน ๑  

จึงขาดจากความเป็นภิกษุ  ภายหลังกลับมาอุปสมบทอีกไม่ได้

            ๔.๒     ปาราชิกทั้ง ๔ ข้อ  ภิกษุล่วงละเมิดเพียงข้อใดข้อหนึ่ง  แม้คราวเดียวก็ต้อง

ปาราชิก

๕.        ๕.๑     ภิกษุพูดอวดว่า  ได้ฌานเป็นต้น  หรืออวดว่าเป็นพระโสดาบัน  เป็นต้น  ซึ่ง

ไม่มีในตน  พูดอวดแก่ผู้ใด  ผู้นั้นเข้าใจ   ต้องปาราชิก  ผู้ฟังไม่เข้าใจ  ต้อง

ถุลลัจจัย

            ๕.๒    ปาราชิกทั้ง ๔ สิกขาบท  สิกขาบทที่ ๑ และ ๔ เป็นอนาณัตติกะ  คือไม่ต้อง

เพราะสั่ง  สิกขาบทที่ ๒ และ ๓ เป็นสาณัตติกะ  คือแม้สั่งให้ผู้อื่นทำ  ผู้สั่งก็ต้องอาบัติปาราชิกด้วย

๖.         ๖.๑      มี ๒ ประเภทคือ  สังหาริมทรัพย์  ทรัพย์ที่เคลื่อนที่ได้  ได้แก่ปศุสัตว์  และ

สัตว์พาหนะ  เช่น แพะ  แกะ  สุกร  โค  กระบือ  เป็นต้น  และ

อสังหาริมทรัพย์  ทรัพย์ที่เคลื่อนที่ไม่ได้  ได้แก่  ที่ดิน  เรือน เป็นต้น

            ๖.๒     มีคือ   ภิกษุนำสิ่งของที่ต้องเสียภาษีมา  จะผ่านที่ด่านเก็บภาษี  ซ่อนสิ่งของ

เหล่านั้นเสีย  หรือของมาก  ซ่อนให้เห็นแต่น้อย  ต้องอาบัติตามมูลค่าที่ต้อง

เสียภาษี ขณะนำของนั้นพ้นเขตที่เสียภาษี  เรียกว่าตระบัด  ในคัมภีร์วิภังค์ 

เรียกชื่อว่า  สุงฆาตะ

๗.        ๗.๑     สิกขาบทที่ ๑ ว่า  ภิกษุเสพเมถุนต้องปาราชิก

                        สิกขาบทที่ ๒ ว่า  ภิกษุถือเอาสิ่งของที่เจ้าของเขาไม่ได้ไห้  ได้ราคา ๕ มาสก 

                        ต้องปาราชิก

            ๗.๒    สิกขาบทที่ ๓ ว่า ภิกษุแกล้งฆ่ามนุษย์ให้ตาย  ต้องปาราชิก

                        สิกขาบทที่ ๔ ว่า ภิกษุอวดอุตตริมนุสสธรรมที่ไม่มีในตน  ต้องปาราชิก

๘.        ๘.๑      มีผลเป็นผู้พ่ายจากหมู่  ไม่มีสังวาส  คือธรรมเป็นเหตุอยู่ร่วมกันกับภิกษุทั้ง

หลายอีกขาดอำนาจอันชอบธรรมที่จะถือเอาประโยชน์แห่งความเป็นภิกษุ

เช่น ขาดจากสิกขาบทอันมีเสมอกับภิกษุ  ขาดจากความปกครองไม่ได้เพื่อ

จะเข้าอุโบสถ  ปวารณาและสังฆกรรมกับสงฆ์อีก  มาบวชอีกไม่ได้

            ๘.๒     ภิกษุถูกข่มขืนแต่ยินดี  ในขณะที่องค์กำเนิดเข้าไปก็ดี   เข้าไปถึงที่แล้วก็ดี 

หยุดอยู่ก็ดี  ถอนออกก็ดี  แม้ขณะใดขณะหนึ่ง  ต้องอาบัติปาราชิก ถ้าไม่มี

จิตยินดี  ไม่เป็นอาบัติ

๙.         ๙.๑      ลักสับ  หมายความว่า  มีไถยจิตสับสลากชื่อตนกับชื่อผู้อื่นในกองของ  ด้วย

หมายจะเอาลาภของผู้อื่นที่มีราคากว่า  หรือการเอาของปลอมสับเอาของดีก็

มีความหมายเช่นเดียวกัน

            ๙.๒     อาการที่ไม่เป็นอทินนาทานมี ๔ คือ

                        ๑. ถือเอาด้วยวิสาสะ   ความคุ้นเคย

                        ๒. ถือเอาโดยเป็นของยืม

                        ๓. ถือเอาโดยความสำคัญว่าเป็นของตน

                        ๔. ถือเอาโดยสำคัญว่าเป็นของทิ้ง  ที่เรียกว่า  บังสุกุล

๑๐.      ๑๐.๑    ราคาทรัพย์ ๕ มาสก  เทียบเท่าราคาทองคำหนัก ๒๐ เมล็ดข้าวเปลือก

            ๑๐.๒   ไม่ให้โหดร้าย  อ้างสิกขาบทที่ ๓ แห่งปาราชิก  ใจความว่า  ภิกษุแกล้งฆ่า

มนุษย์ให้ตาย ต้องปาราชิก