เรื่องอาทิพรหมจริยกาสิกขาและอภิสมาจาริกาสิกขา

อาทิพรหมจริยกาสิกขา คือ  หลักการศึกษาในฝ่ายบทบัญญัติ  หรือข้อปฏิบัติซึ่งเป็นส่วนเบื้องต้นของพรหมจรรย์ของสงฆ์  สำหรับป้องกันความประพฤติเสียหายอันเป็นอาบัติหนัก  ได้แก่ อาบัติปาราชิกเป็นต้น  คือสิกขาบททั้ง ๒๒๗ ข้อที่มาในพระปาติโมกข์ ข้อปฏิบัติดังกล่าวนี้เป็นข้อปฏิบัติที่ภิกษุณีต้องปฏิบัติอย่างเคร่งครัด  มิฉะนั้นอาจเป็นเหตุเคลื่อนจากสมณเพศ คือ ขาดจากความเป็นภิกษุได้

อภิสมาจาริกาสิกขา คือ หลักการศึกษาในฝ่ายขนบธรรมเนียมที่จะชักนำความประพฤติ ความเป็นอยู่ของภิกษุสงฆ์  ให้ดีงามมีคุณค่ายิ่งขึ้นไป เช่น ข้อปฏิบัติในเสขิยวัตร ๗๕ ซึ่งว่าโดยเครื่องนุ่งห่ม การฉันภัตตาหาร เป็นต้น ฯ